Kesatuan Soviet dan Rusia

Walaupun istilah whataboutism menjadi popular agak tidak lama dahulu, artikel Economist Edward Lucas 2008 menyatakan bahawa "propagandis Soviet semasa perang dingin telah dilatih dalam taktik yang dijuluki oleh rakan kongsi barat mereka sebagai 'whataboutism'. Sebarang kritikan terhadap Kesatuan Soviet (Afghanistan, undang-undang tentera Poland, pemenjaraan penentang, sekatan) disambut dengan 'Bagaimana pula...' (aparteid Afrika Selatan, ahli kesatuan sekerja dipenjarakan, Contras di Nicaragua, dan sebagainya)." Lucas mengesyorkan dua kaedah untuk menentang ini dengan betul: untuk "menggunakan poin yang dibuat oleh pemimpin Rusia sendiri" supaya ia tidak boleh dipakai bagi Barat, dan negara Barat perlu lebih terlibat dalam kritikan diri terhadap media dan kerajaan mereka sendiri.[7]

Beberapa artikel mengaitkan whataboutisme dengan era Soviet dengan menunjuk kepada contoh "<i>And you are lynching Negroes</i>" (seperti yang Lucas lakukan), di mana Soviet menepis kritikan dengan merujuk kepada rasisme di Jim Crow Amerika Syarikat. Ioffe, yang telah menulis tentang whataboutism dalam sekurang-kurangnya tiga tempat berasingan,[8][9][10] memanggilnya sebagai contoh "klasik" taktik itu.[11] Sesetengah penulis juga mengenal pasti contoh yang lebih terkini apabila pegawai Rusia bertindak balas terhadap kritikan dengan, sebagai contoh, mengarahkan perhatian kepada undang-undang anti-protes United Kingdom[12] atau kesukaran orang Rusia mendapatkan visa ke United Kingdom.[13] Pada 2006, Putin menjawab kritikan George W. Bush terhadap Rusia bahawa Putin "tidak mahu mengetuai demokrasi seperti di Iraq."[14] Pada 2017, Ben Zimmer menyatakan bahawa Putin juga menggunakan taktik itu dalam temu bual dengan wartawan NBC News, Megyn Kelly.[15]

Istilah ini mendapat perhatian yang semakin meningkat apabila kontroversi melibatkan Rusia menjadi berita. Sebagai contoh, dalam tulisan Slate pada 2014, Joshua Keating menyatakan penggunaan whataboutism dalam satu kenyataan mengenai pengilhakan Crimea pada 2014 Rusia, di mana Putin "menyenaraikan serangkaian aduan mengenai campur tangan Barat."[16]

Donald Trump

Pada awal 2017, di tengah-tengah liputan campur tangan pilihan raya 2016 dan menjelang Siasatan Mueller terhadap Donald Trump, beberapa orang, termasuk Edward Lucas,[17] menulis pendapat yang mengaitkan whataboutisme dengan kedua-dua Trump dan Rusia.[18] "Daripada memberikan pembelaan yang munasabah [pelan penjagaan kesihatannya], dia melakukan kesalahan secara terang-terangan, yang merupakan ciri khas tentang whataboutism", tulis Danielle Kurtzleben dari NPR, sambil menambah bahawa dia "kedengaran amat seperti Putin."[19]

Dalam temu bual televisyen meluas yang disiarkan sebelum Super Bowl pada 2017, ketika hos Fox News Bill O'Reilly menggelar Putin sebagai "pembunuh," Trump menjawab dengan mengatakan bahawa kerajaan AS juga bersalah membunuh orang. Dia menjawab, "Terdapat banyak pembunuh. Kami mempunyai banyak pembunuh. Apa pendapat anda — negara kita tidak bersalah?"[20][21] Episod ini mendorong pengulas untuk menuduh Trump kerana menggunakan whataboutism, termasuk Chuck Todd dalam rancangan televisyen Meet the Press [22] dan penasihat politik Jake Sullivan.[20]

Digunakan oleh negeri lain

Istilah "whataboutery" telah digunakan oleh Loyalists dan Republicans sejak zaman Troubles di Ireland Utara.[23][24][25] Taktik itu digunakan oleh Azerbaijan, yang bertindak balas terhadap kritikan rekod hak asasi manusianya dengan mengadakan pendengaran parlimen mengenai isu-isu di Amerika Syarikat.[26] Pada masa yang sama, <i>troll</i> Internet pro-Azerbaijan menggunakan whataboutism untuk menarik perhatian daripada kritikan terhadap negara.[27] Begitu juga, kerajaan Turki terlibat dalam whataboutism dengan menerbitkan dokumen rasmi yang menyenaraikan kritikan terhadap kerajaan lain yang telah mengkritik Turki.[28]

Taktik itu juga digunakan oleh Arab Saudi dan Israel.[29][30] Pada 2018, Perdana Menteri Benjamin Netanyahu berkata bahawa "pendudukan [Israel] adalah karut, terdapat banyak negara besar yang menduduki dan terpindahkan populasinya, dan tiada siapa yang bercakap tentang mereka."[31][32]

Kerajaan perdana menteri India Narendra Modi telah dituduh menggunakan whataboutisme, terutamanya berkaitan protes penulis India 2015 dan pencalonan bekas Ketua Hakim Negara Ranjan Gogoi ke parlimen.[33][34]

Hesameddin Ashena, penasihat tertinggi Presiden Iran Hassan Rouhani, menulis tweet mengenai protes George Floyd: "Rakyat Amerika yang berani mempunyai hak untuk memprotes keganasan berterusan yang dikenakan ke atas minoriti, orang miskin, dan orang yang kehilangan haknya. Anda mesti menamatkan struktur tadbir urus perkauman dan kelasis di AS."[35]